Kötü bir pazartesi daha geride kaldı ve son 4 haftada 3.mağlubiyetimizi dün Fenerbahçe karşısında aldık. Oyuna bakacak olursak son iki-üç haftaya göre hücumda daha çok gözüken ancak yine topu bir türlü üç direğin arasından sokamayan bir Bursaspor vardı sahada. Adem'in yerini bu sefer Ramazan Sal almıştı ve 10 numara pozisyonunda ki isim bu sefer Batalla değil Insua'ydı. Maçtan önce Vederson'a uygulanan tedbir kararı kalktı diye bende dahil çoğumuz sevinmiştir ancak maç sonunda herkesin dilinde eminim ki ''keşke tedbir kalkmasaydı'' ile başlayan cümleler vardı. Özellikle savunmada aşırı dağınık ve kötüydük. Stoch'u durduramayarak maçın yıldızı yaptık.
Ertuğrul Hoca'nın ön liberoda oynadığı Ramazan Sal kumarı maalesef tutmadı. Muhtemelen bu Ramazan'ın Bursaspor formasıyla çıktığı son maçtır diye tahmin ediyorum. Sezon başında herkesin ''acaba'' diyerek baktığı Adem Koçak'ın alternatifinin olmaması/bulunamaması çok düşündürücü. Turgay ve Tagoe'nin ilk 18'de olmaması ve onların yerine Okan Deniz'in yedek soyunup daha sonra forma bulması günün pozitif değerlerinden belkide en kıymetlisiydi. Uzun süredir formsuz olan Turgay ve bu seneki transferler arasındaki en düşük verimi aldığımız Tagoe'nin yerine yedek kulübesinde 17 yaşındaki genç Okan'ın forma beklemesi gelecek adına olumlu bir adım.
Devrenin bitmesine iki maç kala sadece 17 puana sahibiz ve Ertuğrul Sağlamlı Bursaspor'un en dip dönemini yaşıyoruz. Her yükselişin bir inişi mutlaka olur derler, belkide birçoğumuz takımdan düşüş beklemekteydi ancak bu denli sert çakılmayı kimse tahmin etmiyordu. Takımdaki oyuncuların çoğuna bulaşan ruhsuzluk virüsünün yayılmasını durduramıyoruz. ''Ne de olsa kışın sonu bahardır'' diyerek kendimizi bu zor günlerde avutabiliriz ancak o baharı getirecek olan savaşçı ve mücadeleci oyun ruhunun pek te ufukta gözükmediği aşikar.
Bu sene tüm olumlu istatistikleri bozan bir Bursaspor izliyoruz özellikle gol sıkıntısı anlamında. Son 7 maçta girilen pozisyon sayısı bir elin parmaklarını geçmezken atılan gol sayısı ise sadece ikide kaldı. Bu sorunun
çözümü ise öncelikli olarak mevkisinin adamı olan orjinal bir sağ açık ve topu ileride tutup pozisyon zenginliği yaratacak bir forvet arkası ile mümkün gözüküyor. Şahsen golcü oyuncu sıkıntımızın olduğunu düşünmüyorum, Bangura ve sağ açık transferi ile santrafora kaydırılacak Sestak hücum hattında yeteri kadar pozisyona sokulursa bu takımın gol sayısında ciddi bir artış meydana gelecektir. Özellikle Okan Deniz'in de önünü kapatmamak adına bence Ocak ayında muhtemelen Tagoe ile yolları ayırırken yerine bir santrafor bakmamalıyız. Kısacası en basit kurtuluş reçetemiz kalan iki maçtan alabileceğimiz maksimum 6 puanı alarak ara transfer dönemini %100 verimle geçirmektir.
İvan Ergic...
Son olarak bugün yine tribünlerden yükselen İvan Ergic tezahüratlarına ilişkin yazmadan geçmek istemedim. Ergic bu şehirin ve takımın görüp görebileceği en büyük ''adam''lardan biriydi şüphesiz. Şahsen ileride birgün gelip altyapımıza antrenör olmasını çok isterim. Gelelim tezahürata, yapılış amacı Ergic'in gönderilmesini eleştirmek ise bence yapılan yanlış. Amaç Ergic'in yerinin doldurulamamasını protesto etmek ise (yerini dolduramadığımız bir gerçek) ifade edilme şekli yanlış. Ergic'in gönderilmesi herkesi üzsede bu ayrılık kararının altındaki ana etmen bana göre Ergiç'in yeşil sahalardan önce kafasında jübilesini yapmasıdır. Ergic'in yeşil sahalarda bence bu saatten sonra verebileceği pek birşey yoktu, zaten şampiyon apoletli oyuncunun böyle bir niyeti olsa bugün CL'de Manchester United'ı eleyerek gruptan çıkan eski takımı Basel'in teklifini kabul eder futbol hayatına devam ederdi. Kendisi hakkında çıkan son haberlerde sanırım Avustralya'da ki eski takımına döneceği yazıyordu. Bu saatten sonra futbolcu olarak olmasada umarım yollarımız bir gün antrenör olarak kesişir Ergic ile. Manchester Untied maçında 600'ü aşkın düşük gelirli ailelelerin çocuklarına stadyum kapılarını açan bu güzel insan eminim ki bir gün geri gelerek bu şehirdeki çocuklara Bursaspor altyapısında daha nice dersler verecektir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder