''Yaşlanarak değil yaşayarak tecrübe kazanılır, zaman insanları değil armutları olgunlaştırır '' demiş edebiyatımızın ünlü isimlerinden Peyami Safa...
Ne kadar doğru bir söz değil mi ? Yaşamak,tecrübeli olmak insana her daim avantaj sağlar..
Futbolda böyle.Yaşadıkça üst kademelerde başarı oranın artar,ona göre davranırsın.Zamanın Casillas'ını hatırlar büyük abilerimiz...Nasıldı,şimdi nerelerde...
Bizim bir A2 ligimiz var.A2 Ligi'nde sonra U-19'dan tutun,daha küçük yaşlara kadar akademi ligleri var.İyi kötü oyuncular gelişimini sürdürüyor buralarda.Kimisi çıkıyor a takıma,kimisi çıkamıyor.
Tecrübe ile akademi takımları ne alaka diye soracaksanız...
Gelişim çağındaki bir futbolcu,antreman sahasında maç yaparak kendine ne katabilir ? Yani neredeyse takım arkadaşlarından başka hiçbir kimsenin izlemediği bir ortamda nasıl kendini gösterebilir ?
Mesela düşünün 16-17 yaşında genç bir futbolcusunuz...Takımınızın stadyumunda maça çıkacaksınız.Az çok taraftarda gelecek.Sizce bu genç futbolcunun antreman sahasında oynadığı maçta verecekleriyle,stadyumda oynacağı maçta verecekleri aynı olabilir mi ?
Görüntüler 2009'dan.Arsenal - Tottenham Youth Cup maçında.Kuzey Londra derbisi.
Tribündeki doluluk oranı gözükmekte az çok.Bu atmosferi bu yaşta tadan oyuncu gelecek senelerde kendini A takımda bulduğunda adapte olması sizce uzun sürer mi ?
Diyeceğim o'dur ki ayda bir,genç takımımız oynasın stadyumda.Bizler onları izleyelim,destekleyelim.Onlar stadyum havasını solumuş olur,hem izlendiğinin farkında olurlar.Gelişimlerine olumlu yansır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder